یک تبسم کافیست!

 

 

 

با عنایت به پست زیبای نگین شیراز: 

یک تبسم کافیست!...

سو بولبولیروزی ملا نصرالدین سوار برالاغ جوان و بی تجربه اش از کنار رودخانه می گذشت.  الاغ با دیدن آب رمیده و ملا را به زمین انداخت و فرار کرددر این زمان قورباغه ای کنار آب شروع به قور قور کردن نمود و الاغ با صدای پر طنین و عجیب آنسریع ترمز کرده و در جا میخکوب شد و فرصتی پیش آمد تا ملا افسار او را بار دیگر به دست بگیرد و دوباره سوارش شوداز این اتفاق مبارک طبع شعر ملانصرالدین شکوفا شد و فی البداهه چنین سرود:احسن سنه ای سو بولبولی سن ایلدون قورملا عموئه رحم ایلدون قودوغا ددون دور! ترجمهمرحبا به تو ای بلبل آبی! که قور قور نمودی و بر عمو ملایت رحم کردی و به کره خر گفتی بایست!! نوشته شده در سه شنبه سوم بهمن ۱۳۹۶ساعت 12:45 توسط مرتضی (پونی سابق!)| یک تبسم کافیست!...

این ازعکس های معدودیه که من  سه ساله نشسته  و داداشمو که تنها یکسال از من بزرگتره و ایستاده رو نشون میدهیک خونه بزرگ که با عمو ها و مادر بزرگ پدری اونجا زندگی می کردیمده پونزده تا نوه که باهم در یک حیاط باغ مانند تا شب سر و کله هم میزدیماز این نظر بسیار خوشبخت بودم و انواع شیطنت ها و بازی ها بود که از بزرگتر ها یاد می گرفتیم و به کوچکتر ها یاد می دادیمهر شش ماه یکبار برای مصرف همه در تنور نون پخته می شد و  بساط رب و رشته بریدن و غوره گرفتن و قربانی  هر سال برپا بود.کفتر و مرغ و غاز و بوقلمون و جوجه تیغی و لاک پشت و گربه و قناری و ماهی قرمز حوض و  اردک هم با ما زندگی میکردند! اون لاله ها جهاز مادر من و زن عموی بزرگ ترم هست جالبه که سماور برقی هم به عنوان کالای لوکس دکوری مشاهده می شود نوشته شده در شنبه هفتم بهمن ۱۳۹۶ساعت 19:45 توسط مرتضی (پونی سابق!)| یک تبسم کافیست!...